7. Planowanie porodu?
Choć jesteśmy obecnie przyzwyczajeni do życia według ustalonych planów, to poród jest jednym z tych doświadczeń, których nie można zaplanować. Planowane są cesarskie cięcia, ale powinny być wykonywane jedynie ze względu na wskazania medyczne, ponieważ poród naturalny jest dużo korzystniejszy i bardziej bezpieczny zarówno dla matki, jak i rodzącego się dziecka. Szerzej będziemy o tym pisać w poradzie numer 11. Dziś zapraszamy do przeczytania porady na temat naturalnego przygotowywania się organizmu kobiety do porodu oraz o tym, jak rozpoznać jego pierwsze symptomy.
Pod koniec ciąży organizm kobiety przygotowuje się intensywnie do zbliżającego się rozwiązania. Około 2-3 tygodnie przed porodem brzuch ciężarnej nieco się obniża, co jest zauważalne dla kobiety, bo lżej jej się oddycha. Może odczuwać również potrzebę częstszego oddawania moczu oraz mogą dokuczać jej zaparcia. Dzieje się tak, ponieważ część przodująca – czyli część ciała, która pierwsza przechodzi przez kanał rodny (najczęściej główka) – zaczyna ustawiać się w wejściu do miednicy, przygotowując się do porodu. Mogą pojawiać się napięcia macicy, a także bolesne skurcze (zwane skurczami przepowiadającymi lub bólami). Nie są to właściwe skurcze porodowe, ale nie jest łatwo je od nich odróżnić. Skurcze przepowiadające są zwykle krótkie i nieregularne, a po kilku godzinach (około 2-3) samoistnie ustępują. Różnią się od skurczy porodowych tym, że nie powodują postępu porodu, czyli rozwierania się szyjki macicy. Można to jedynie potwierdzić badaniem położniczym. Jeśli mamy taką możliwość, możemy to najpierw skonsultować z naszym ginekologiem.
Na kilka dni, czasami tylko kilka godzin przed porodem, kobieta ciężarna może zauważyć na bieliźnie ślad odejścia czopu śluzowego, niekiedy może być on delikatnie podbarwiony krwią. Te objawy są zwiastunami zbliżającego się porodu (czym innym jest intensywne krwawienie – jeśli wystąpi, należy natychmiast udać się do szpitala).
Akcja porodowa to zadanie, do którego kobieta i jej dziecko przygotowują się przez 9 miesięcy. Może nie być ono łatwe ani dla rodzącej, ani dla jej dziecka. Natura jednak wyposażyła oboje we wszystko, aby przeżyć to wydarzenie w jak najbardziej pozytywny sposób. Odczuwanie bolesnych skurczów uświadamia, że poród się zaczął i trwa. Początkowo skurcze macicy nie są zbyt silne i częste. Jeżeli skurcze występują regularnie – przynajmniej co 10 minut i utrzymują się przez 1,5-2 godziny – to ciężarną powinna zbadać położna lub lekarz. Stopniowo częstość i czas trwania skurczów nasilają się.
Pęcherz płodowy, który chroni dziecko w czasie życia wewnątrz łonowego, może pęknąć już na początku porodu, ale najczęściej dzieje się to pod koniec pierwszego okresu porodu (o 1,2 i 3 okresie porodu będziemy pisać w poradzie numer 13). Zdarza się, że płyn owodniowy zaczyna odpływać przed wystąpieniem skurczów macicy. W tej sytuacji jedziemy do szpitala. Płyn owodniowy chroni dziecko przed szkodliwym wpływem środowiska zewnętrznego i gdy zabraknie tej ochrony, może rozwinąć się zakażenie i poważne powikłania, zagrażające nie tylko dziecku, ale i matce.
Grafika: kampania Fundacji Rodzic po ludzku https://www.youtube.com/watch?v=4Lx0FfBXMPE
——————————————————————————————-
A więcej porad i wszystkie informacje dotyczące cyklu Internetowej Szkoły Rodzenia dostępne są tu: https://szpital-ostroda.pl/strefa-pacjenta/szkola-rodzenia/